Emocjonalność łączy się z kompetencjami społecznymi. Te dwa obszary wzajemnie na siebie oddziałują i przenikają w działaniu. Zdolność do rozpoznawania i nazywania własnych uczuć, emocji, a także radzenie sobie z nimi i z kontrolowaniem swoich działań i impulsów w taki sposób, aby było to zgodne z normami społecznymi, stanowi istotę prawidłowego funkcjonowania w społeczeństwie. W okresie przedszkolnym dzieci rozwijają umiejętności społeczne, takie jak: zasady zachowania, maniery, sztuka współżycia z innymi ludźmi, oczekiwanie na swoją kolej, nawiązywanie znajomości, współpraca, dzielenie się i inne. Nie są to umiejętności wrodzone. Pierwsze relacje dziecko nawiązuje w rodzinie, rodzice najczęściej są głównym motorem rozwoju społecznego potomka. Nabyte umiejętności w tej relacji później wpływają na kontakty z innymi ludźmi. Relacja ta zbudowana jest na wzajemnym przywiązaniu, a także zasadach dominacji i podporządkowania. Drugą